| سخن گرانبها از امام رضا (ع) از منابع :تحف العقول , بحار الانوار |
دوست هرکس عقل او ، و دشمنش جهل اوست
(تحف العقول ، ص ۴۶۷)
دوستى با مردم ، نیمى از عقل است
(تحف العقول ، ص ۴۶۷)
در ادامه :
- زمانى بر مردم خواهد آمد که در آن عافیت ده جزء است ، که نه جزء آن درکناره‌گیرى از مردم ، و یک جزء آن در خاموشى است
(تحف العقول ، ص ۴۷۰)
- از امام رضا ( ع ) از حقیقت توکل سؤال شد . فرمود : این که جز خدا ازکسى نترسى
(تحف العقول ، ص ۴۶۹)
- ایمان چهار رکن است : توکل بر خدا ، رضا به قضاى خدا ، تسلیم به امرخدا ، واگذاشتن کار به خدا
(تحف العقول ، ص ۴۶۹)
- از امام رضا درباره بهترین بندگان سؤال شد . فرمود : آنان هرگاه نیکى‌کنند خوشحال شوند ، و هرگاه بدى کنند آمرزش خواهند ،
و هرگاه عطا شوند شکر گزارند ، و هرگاه بلا بینند صبر کنند ، و هرگاه خشم کنند . درگذرند
(تحف العقول ، ص ۴۶۹)
- بر شما باد به میانه‌روى در فقر و ثروت ، و نیکى کردن چه کم و چه زیاد ،زیرا خداوند متعال در روز قیامت یک نصفه خرما را چنان بزرگ نماید که مانند کوه احد باشد (بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۶)
- به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر رابفشارید و به هم خشم نگیرید .(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۷)
- پنج چیز است که در هر کس نباشد امید چیزى از دنیا و آخرت به او نداشته باش : کسى که در نهادش اعتماد نبینى ، و کسى که در سرشتش کرم نیابى ،و کسى که در خلق و خوى‌اش استوارى نبینى ، و کسى که در نفسش نجابت نیابى ، و) کسى که از خدایش ترسناک نباشد
(تحف العقول ، ص ۴۷۰)
- کمک تو به ناتوان بهتر از صدقه دادن است.(تحف العقول ، ص ۴۷۰)
سخن گرانبها از امام رضا (ع)
- امام رضا ( ع ) در ضمن تجلیل از قرآن و اعجاز آن فرمودند : قرآن ریسمان‌محکم و بهترین راه به بهشت است ، قرآن انسان را از دوزخ نجات مى‌دهد ،قرآن به مرور زمان کهنه نمى‌شود ، سخنى همیشه تازه است زیرا براى زمان خاصى تنظیم نشده است ،قرآن راهنماى همه انسانها و حجت بر آنهاست ، هیچ اشکال و ایرادى به قرآن راه پیدا نمى‌کند ، قرآن از جانب خداوند حکیم فرود آمده است(بحار الانوار ، ج ۹۲ ، ص ۱۴)
- قلب انسان حالت خستگى و نشاط دارد ، وقتى در حال نشاط است مسائل راخوب مى‌فهمد و وقتى خسته است کند ذهن مى‌شود ،بنابراین وقتى نشاط دارد آنرا به کار بگیرید و وقتى خسته است آن را به حال خود بگذارید . (بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۷)
- عقل ، عطیه و بخششى است از جانب خدا ، و ادب داشتن ، تحمل یک مشقت‌است ، و هر کس با زحمت ادب را نگهدارد ، قادر بر آن مى‌شود ،اما هر که به زحمت بخواهد عقل را به دست آورد جز بر جهل او افزوده نمى‌شود(بحار الانوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۴۲)
منبع : سخن گرانبها-آوینی