۴ رباعی خیام از نگاه ادوارد فیتز جرالد
۴ رباعی از ادوارد فیتز جرالد با ترجمه فارسی و نسخه مبداء اشعار از رباعیات خیام
ادوارد فیتزجِرالد، (به انگلیسی: Edward FitzGerald) (زادهٔ ۳۱ مارس ۱۸۰۹ – درگذشتهٔ ۱۴ ژوئن ۱۸۸۳) یک نویسندهٔ انگلیسی بود که بیشتر بهخاطر خلق نخستین و معروفترین ترجمهٔ رباعیات خیام به زبان انگلیسی شناخته میشود. |
معشوق من ! مرا از جای لبریز کن که اکنون
افسوس گذشته را می نمایاند و دلتنگی فردا را
می پرسی چرا فردا ؟ فردا چه ؟
فردا, شاید باقی باشم تا هفت هزار سال فردا, تنها !
نسخه اصلی
در ادامه :
« ایدوست بیا تا غم فردا نخوریم
وین یک دم مر را غنیمت شمریم
فردا که از این دیر فنا در گذریم
با هفت هزار سالگان در بدریم »
پادشاها ! آنهائی را که عشق ورزیدیم آن بهترین ها و دلرباترین ها
آن زمان, تقدیر شرابهای آماده شان را
جام هاشان را به یک نفس سر کشیدند
و آنها تک تک به پناهگاه هایشان رفتند
نسخه فارسی
« یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
خوردیم زیک شراب در مجلس عمر
دوری دو سه پیشتر زما مست شدند»
و ما اکنون در این گاه که تابستان شکوفه های نو بر تن می کند
در منزلگاههایی از آن پیشینیان سرخوشیم
بایست که از تخت سرخوشی به زیر آئیم
و خود را منزلگه دیگرانی سازیم … راستی چه کسانی ؟
نسخه فارسی :
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی باده ی گلرنگ نمی باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه ی خاک ما , تماشاگه کیست؟
آه ! پیش از فروشدنمان به زیر خاک
آنچه را که هنوز سهم ماست نصیبمان کن
از خاک به خاک , در قعر گور آرام گرفتن
بی می و مطرب و طرب … بی سرانجامی :
نسخه فارسی:
می خور که به زیر گل بسی خواهی خفت
بی مونس و بی حریف و بی همدم و جفت
زنهار به کس مگو تو این راز نهفت
هر لاله پژمرد نخواهد بشکفت:
از عمرخیام